به نام خدایی که همین نزدیکی است

برای افراد برونگرا درک این جمله خیلی سخت است؛ اما درونگرایان برای اینکه انرژی بگیرند واقعا نیاز به تنهایی دارند. البته اگر تیپ ENTJ را مستثنی کنیم.

در واقع هر دو تیپ xNTJ و بخصوص INTJ که شخصیت من است؛ واقعا برای اینکه بتوانند انسان‌های متعادلی باقی بمانند، نیاز به تنهایی دارند. علت این است که ما در جمع آنچه را داریم رو می‌کنیم، در حالی که تمامی نقشه‌هایمان که وجودمان را شکل می‌دهند معوق می‌ماند. INTJ که بدتر هم هست، زیرا انرژی روانی او در تنهایی بازیابی می‌شود.

در حالی این متون را می‌نویسم که در فضای این خانه صدای افراد بلند است و صدای تلویزیون نیز. من در اتاقی خلوت آمده‌ام و ساعت ۲۰:۱۲ شب است. امروز هیچ تفریحی نداشته‌ام و درگیر کارهای اداری دانشگاه و برنامه‌نویسی در شرکت بوده‌ام. واقعا خسته‌ام اما این افراد با صدای بلندشان نمی‌فهمند که چقدر من را اذیت می‌کنند. به سکوت نیاز دارم.

از این می‌ترسم که روزی صدایم بلند شود و داد بزنم: «ساکت بشوید!»

ای کاش می‌دانستند که وقتی همه با هم شروع به بلند صحبت‌کردن می‌کنند و در صحبت هم می‌پرند چقدر اعصاب من به هم می‌ریزد...

بگذریم... به خدا می‌سپارمشان، زیرا آنها نمی‌دانند وگرنه آدم‌های خوبی هستند.